... czyli twórca 30-letniej historii lokalnego Kościoła
W 1976r. wikariuszowi tyskiemu ks. Ignacemu Nokielskiemu powierzono opiekę duszpasterską nad mieszkańcami Czułowa - jednej z dzielnic miasta Tychy. Od tego momentu rozpoczęła się droga ku budowie kościoła murowanego oraz Kościoła tworzonego przez mieszkańców Czułowa.
Duszpasterza nie satysfakcjonowało odprawianie pod Krzyżem przy ul. Świerkowej tylko dwóch Mszy św. w ciągu roku, toteż od listopada 1976r. zdecydował się na celebrowanie Mszy św. w każdą niedzielę. Mimo sprzeciwu prezydenta Tychów oraz dyrektora Wydziału do Spraw Wyznań Urzędu Marszałkowskiego w Katowicach, nie poddał się i nadal świadomie kreował potrzebę wybudowania obiektu sakralnego w Czułowie.
Ks. Nokielski nieustannie odwoływał się do godności osobistej mieszkańców Czułowa, do ich poczucia dumy wynikającej z racji miejsca zamieszkania, bogatej tradycji przodków. Nawiązywał do bogatej tradycji regionalnej w zakresie wznoszenia świątyń w środowiskach typowo robotniczych. Swoje apele kierował do każdej jednostki ludzkiej i całej wspólnoty, podkreślał rolę solidarności i wspólną odpowiedzialność za losy Kościoła lokalnego, a także obowiązek człowieka wierzącego na budowanie wspólnego dobra.
Na skutek coraz pełniejszej oraz ściślejszej współpracy z wiernymi, frekwencja na Mszach św. pod lasem wzrastała. Bez względu na pogodę, ksiądz Nokielski niestrudzenie i z pełnym entuzjazmem porywał innych ku wspólnemu celebrowaniu Liturgii. Czułowski Kościół rósł w siłę. Jego silna wola i konsekwencja spowodowały, że wydano w końcu pozwolenie na budowę kościoła.
Zaangażowanie pracujących, solidarność we wspólnym wysiłku, świadomość tworzenia dobra wspólnego nie tylko dla siebie, ale również dla przyszłych pokoleń, co często uświadamiał ks. Nokielski sprawiły, że po trzech tygodniach robót budowla powoli zaczynała „wychodzić z ziemi”. Wiele razy, z powodu nawału prac na budowie, ks. Nokielski nie stronił od różnych prac fizycznych. Partnerskie relacje na placu budowy wzmocniły więź ks. Nokielskiego z wiernymi, którzy mieli coraz większą satysfakcję ze spełnienia ważnego obowiązku religijnego względem siebie i przyszłych pokoleń.
Mając na uwadze wszelkie działania dokonywane przez ks. Nokielskiego, ks. Bp Herbert Bednarz mianował go w maju 1980r. rektorem kościoła Świętego Krzyża. Jeszcze większy entuzjazm zapłonął w sercu duszpasterza, oraz w sercach wiernych. Zaowocowało to szybkim ukończeniem budowy kościoła. 13 września 1980r. kościół został uroczyście konsekrowany, a kilka dni później ks. rektor został mianowany proboszczem.
Na tym nie skończyła się budowa Wspólnoty w Czułowie. Z biegiem czasu powstawały coraz to nowe inicjatywy: wybudowano probostwo, budynek katechetyczny, dzwonnicę. Zwiedzający plac budowy ks. bp Bednorz nie mógł ukryć swego podziwu dla postępu robót i liczby pracujących ludzi. Stwierdził: „Ilość pracujących i zapał tych ludzi zdumiewa mnie. Niech ksiądz proboszcz ode mnie pozdrowi wszystkich parafian i podziękuje im w moim imieniu za włożony trud i poświęcenie się dla sprawy Bożej”.
Równolegle z budową pomieszczeń, ks. proboszcz harmonijnie, planowo i niezwykle konsekwentnie rozwijał życie religijne tworzącej się wspólnoty parafialnej. Celowi temu służyły głównie: katechizacja, liturgia, a także rozbudowane formy życia organizacyjnego, pozwalające skupić wielu ludzi różnych profesji oraz kategorii wiekowych w stowarzyszeniach działających przy parafii.
Zapał ku stałemu rozwijaniu wspólnoty nie słabł na przestrzeni kolejnych lat. Wśród niedawnych dokonań należy wymienić wybudowanie dużej, murowanej dzwonnicy, budowa bocznych kaplic, wymiana okien, renowacja prezbiterium, czy budowa organów piszczałkowych.
Do stałej idei ks. Nokielskiego należała i stale należy troska o powołania kapłańskie. Każde nowe powołanie traktował jako świadectwo żywotności życia religijnego, w tym życia sakramentalnego parafii. Traktował rodzinę jako „miejsce” tworzenia się wartości religijno-moralnych i społecznych. Ideę tę proboszcz pielęgnował i rozwijał konsekwentnie od chwili objęcia opieką duszpasterską mieszkańców Czułowa.
Ks. Nokielski starał się (i nadal to czyni) nie tylko zaspokoić potrzeby i oczekiwania wiernych, ale także urzeczywistniać codziennie misję Kościoła, dawać świadectwo obecności ideałów religijnych w jego strukturach, przyczyniać się własną postawą i działaniami do wzrostu zaangażowania religijnego swoich parafian. Jest to niezmiernie trudne zadanie, które wynika z samej istoty posługi duszpasterskiej i zadań księdza w grupie religijnej, dlatego tym bardziej wypada powiedzieć „Bóg zapłać” za entuzjazm, charyzmę i silną wolę w kierowaniu czułowskim Kościołem.
oprac. Ł.K. za publikacją "Powstanie i rozwój parafii Krzyża Świętego w Tychach Czułowie 1980-2005"
